My Way of Exploring

Een nakomertje zijn: de leuke en minder leuke kanten

20150427_234638
Zoals je misschien wel uit de titel kan afleiden: ik ben een nakomertje. Er zitten aardig wat jaartjes tussen mij en mijn twee zussen in. Dit heeft zijn zo zijn leuke en minder leuke kanten, en het leek mij een leuk idee om daar eens over te schrijven!

Allereerst de bovenstaande foto. Hoe geniaal is dit? Ik kwam gister deze foto tegen toen ik oude foto’s aan het doorspitten was. Ik had deze nog nooit gezien. Haha, mini San met een aap!
Laat ik eerst maar beginnen met dat ik het woord ‘nakomertje’ een stom woord vind. Volgens mijn ouders was ik een ‘cadeautje’. Dat klinkt al beter! Wat is de grens om jezelf een ‘nakomertje’ te kunnen noemen? Ik heb eigenlijk geen flauw idee, maar ik denk dat ik er wel onder val. Tussen mijn twee zussen en ik zit namelijk 10 en 12 jaar verschil. Een behoorlijk gat dus! Een nakomertje zijn is zo erg niet, is mijn ervaring. Er zijn zeker leuke dingen aan, maar ook een paar dingen die ik iets minder leuk vind.

Leuk
Ik hoefde vroeger thuis nooit te vechten om aandacht. Mijn oudere zussen waren natuurlijk al zelfstandig en waren best veel van huis toen ik klein was. Mijn ouders hoefden dus bijna nooit hun aandacht thuis te verdelen over drie kinderen. Ik ben hier trouwens pas achtergekomen toen ik ouder was hoor, want ik heb dit nooit zo ervaren dat ik aandacht kon krijgen als ik dat wilde.
Een beetje verwend worden. Oké oké, ik kan hier natuurlijk wel tegenin gaan, maar het is gewoon een feit… Zo kreeg ik vroeger, als één van mijn zussen op vakantie was geweest, vaak cadeautjes van ze. Of ik ging winkelen en kreeg kleding wat maar al te schattig stond. (Nu zie ik gelijk weer een foto voor me waar ik niet aan herinnerd wil worden HAHA) Of ik kreeg een paar cent om snoepjes te kopen… Vond ik toen natuurlijk helemaal niet erg!
Ik werd op mijn 13e al tante! Nu ben ik 21 en ben ik al trotse tante van vijf neefjes en één nichtje. De oudste is 8 jaar en de jongste is 1 jaar. Om mij heen ken ik niemand die ook al oom of tante is van zoveel kinderen. Ik vind het onwijs leuk dat ik dit al zo vroeg mocht meemaken, want het is best speciaal als je zussen kinderen krijgen. Super leuk dus!
Toen ik een jaar of 6 was had ik al een zwager, en even later had ik er nóg één bij. En daar was ik vooral heeeeeel irritant bij. Ik was echt zo’n mega aandachttrekker, haha. Dit hoor ik nog regelmatig… Ik weet niet beter dan dat mijn zwagers bij het gezin horen, van wat ik me herinner van vroeger.
Een voorbeeld hebben voor later. Toen ik nog jonger was (en stiekem nog wel een beetje) keek ik altijd tegen mijn zussen op. Ze hadden al een eigen huis, een studie afgerond, een man/vriend, kinderen, vast werk, en ga zo maar door. Ik heb hier veel inspiratie uitgehaald, want ik weet nu precies wat ik wél en niét hetzelfde zou doen. Ik kon dus al lekker vroeg afkijken bij mijn zussen!
Ik weet eigenlijk al best veel af van hoe ik baby’s moet verzorgen. Op mijn 13e was mijn neefje hier al regelmatig, dus ik weet eigenlijk al een hele tijd hoe je met een baby moet omgaan en wat een baby nodig heeft. Dit zie ik zeker als een voordeel! Natuurlijk zal ik niet álles weten haha, maar wel aardig wat. Handig toch?
Een bruiloft meemaken op jonge leeftijd. Toen mijn oudste zus trouwde was ik 11 jaar. Ik was helemaal door het dolle heen en vond de dag zelf geweldig. Het is dan ook super grappig om de foto’s van die dag terug te zien.
Lekker rustig thuis. Als mijn ouders weg zijn dan ben ik alleen thuis. Er is dan niet nog een broer of zus die keihard muziek aan het luisteren is op zijn of haar kamer. Ik heb altijd rust als ik dat wil, haha.
Ik mocht vaak met mijn zussen mee. Naar strand, naar de kroeg waar mijn zus werkte (wel overdag hoor, haha), naar het restaurant waar mijn andere zus werkte of naar een stad.
Haha, dit zeggen mijn ouders: ”Je houdt ons jong!” Omdat ik er ben voelen ze zich niet zo oud. Als ik er niet was geweest dan hadden ze nu een heel ander leven gehad.

Minder leuk
Altijd als klein worden gezien. Ik mag dan wel klein zijn met mijn 1,65, maar dat zegt niks. Ik word ook ouder, alleen blijven mijn ouders en zussen mij altijd als dat ‘kleine meisje’ zien. Maar goed, hier hoef je niet per se een nakomertje voor te zijn. Al lokt het grotere leeftijdsverschil dit wel eerder uit denk ik.
Ik heb nog vage herinneringen aan dat we nog met zijn vijven thuis woonden. Dat vind ik best wel jammer. Mijn jongste zus ging al het huis uit toen ik 9 jaar was, dus ik was toen nog erg jong. Dat mijn oudste zus thuis woonde weet ik nog wel wat beter. Hoe een écht gezinsgevoel voelt waarbij iedereen nog thuis woont, dat weet ik dus niet echt.
Het was soms best saai om alleen te zijn. Ik weet niet beter dan dat ik alleen met mijn ouders thuis woon, maar vroeger wilde ik best wel eens iemand om me heen hebben. Dit was vooral als ik met mijn ouders op vakantie ging. Dit had ik niet heel sterk hoor, maar soms leek het me gewoon erg leuk. Dit heb ik nu overigens helemaal niet meer.
Iets oudere ouders hebben. Als ik denk dat mijn ouders nu al opa en oma zijn de kinderen van mijn zussen, en dat het bij mij nog wel even duurt… Dat vind ik soms best wel lastig. Wie wil nou niet dat je kinderen nog wel een ‘actieve’ opa en oma hebben? Hmm, ja, dat vind ik best wel lastig.

Zoals je ziet zijn er veel meer leukere kanten aan. Ik vind het dus helemaal niet erg dat er zo’n groot leeftijdsverschil tussen mijn zussen en mij zit. Toen ik jong was vond ik het juist super leuk dat ik veel oudere zussen had, dat vond ik echt stoer haha.

Zit er veel leeftijdsverschil tussen jou en je broers en/of zussen?

12 Comments

  1. Ysanne

    Ah wat herkenbaar! Ik heb oook 2 zussen en het verschil met hun is 6 en 8 jaar. Wat minder dan jij hebt maar alsnog best wel veel. Nakomertje hoor ik dan ook vaker haha. Leuk artikel dit!
    Ysanne onlangs geplaatst…LEESVOER | LIEVER GEEN APPLAUS VOOR IK LEEF

    • Sandra

      Wat grappig dat het herkenbaar is voor jou! 6 en 8 jaar is inderdaad ook wel een aardig leeftijdsverschil. Ik hoop dat jij er ook een hoop leuke kanten van inziet, haha!

  2. BySilke

    Oh, je hebt dit echt heel leuk geschreven, heel tof om het te lezen vanuit het oogpunt van de jongste in een familie! Zelf ben ik de oudste en dat zorgt voor andere voor- en nadelen natuurlijk :)
    BySilke onlangs geplaatst…Movies #4

    • Sandra

      Als je de oudste bent zal het ongetwijfeld heel anders zijn. Zo heeft ieder ‘plekje’ in het gezin wel zijn voor- en nadelen inderdaad!

  3. Mooiemam

    Mijn zoontje is bijna vier en ik wil graag nog een broer of zus zorgen. Maar mijn nieuwe vriend en ik zijn nog niet zover, dus er zou sowieso een aardig leeftijdsverschil zijn. Dankjewel voor deze fijne inzichten!

    • Sandra

      Leuk dat er over een tijdje waarschijnlijk nog een broertje of zusje komt voor je zoontje! Leuk om te horen dat je wel wat aan dit artikel hebt gehad. :-)

  4. Patricia

    Hier sta je eigenlijk niet bij stil als je geen nakomertjes in je directe omgeving hebt. Daarom erg interessant om te lezen.
    Patricia onlangs geplaatst…Vooroordelen over leven van een blogger

    • Sandra

      Dat kan ik me wel indenken ja, dat je daar nooit echt bij stil staat als je in je omgeving geen nakomertjes hebt. Wel leuk dat je het interessant vond om te lezen!

  5. Sas

    Wat heb je dit leuk geschreven. Leuk om deze punten zo aan te halen. Zelf ben ik enig kind.
    Sas onlangs geplaatst…Mijn eetkamer droom

    • Sandra

      Dankjewel! Je zal dan de punten over aandacht en alleen thuis zijn wel herkennen denk ik?

  6. Mhj

    Wat leuk dat je dit zo hebt opgeschreven. Goed gedaan.

  7. Jessica J.

    Grappig dat je zo jong al tante geworden bent! Lijkt me erg leuk voor zo’n klein meisje. :-) En dan gevoel alleen te zijn, ken ik maar al te goed. Ik ben enig kind en dat kon vroeger inderdaad best saai zijn.
    Jessica J. onlangs geplaatst…Van Android-meisje naar iOS?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

© 2024 AroundSan

Theme by Anders NorenUp ↑