Deze laatste blog over de Filipijnen bevat de mooiste foto’s van onze tijd op Palawan. Toen we in Port Barton verbleven zijn we naar White Beach, de Papawyan waterval en het mini dorpje Pamaoyan wezen hiken. Ik heb er bijna geen woorden voor hoe fantastisch het hier was! Daarom wil ik maar al te graag deze plekken aan jullie laten zien. Hiken door de jungle en bergen en wel zien waar je uiteindelijk uitkomt… Dát is reizen voor mij! Zullen er überhaupt mooiere plekken op de wereld bestaan? Ik weet het niet hoor… Het is hier zó magisch mooi en perfect!

Papawyan waterval

Vorige week liet ik jullie Port Barton zien, het dorpje waar ik zó erg van onder de indruk ben. Voordat wij op reis gingen hadden we al een to do lijstje gemaakt voor wat we allemaal in Port Barton wilden doen en zien. Hier stond onder andere een waterval op, de Papawyan Waterfall. Deze waterval ligt verscholen in de jungle, tussen de bergen. Om hier te komen moesten we een behoorlijk stuk hiken door de jungle en bergje op en af over losliggende rotsen. Want hey, enigszins normale wegen kennen ze hier natuurlijk niet! Een hele beleving kan ik je zeggen, want het was soms best heftig haha. Hier boven is trouwens nog een stukje van Port Barton. Hier liepen we het dorpje uit.


Het eerst stukje was vlak en kwamen we nog wat huizen en glimlachende locals tegen.

Een paar stappen verder begon het klimmen al en begon het echte werk, haha.  
Onderweg kwamen we een kleine begraafplaats tegen. Vind het wel bijzonder om te zien hoe ze hier mensen begraven. Het is te zien dat het een Christelijk eiland is. Wat ons vooral op viel was dat ze boven elk graf een afdakje maken.

Al snel waanden we ons midden in de jungle en klommen we over boomstammen, boomwortels en grote stenen. Regelmatig was er een riviertje die we over moesten steken en we door het water of springend over stenen naar de overkant moesten komen. Een avontuur, dat zeker!


  
 
En dan ineens is dé plek, verscholen in de jungle. Mijn eerste gedachten: ”Oké, dus dit is écht? Dit bestaat  niet alleen in films? Dit is magisch.”. En echt, als je hier komt kom je van een smal klein pad af en ineens kom je in een open plek midden de jungle. Je hoort vogels fluiten, water kletteren, je ziet locals lol maken en alleen maar groen om je heen…


Het was al die kilometers lopen méér dan waard. Het is een prachtige wandeling en waar je uiteindelijk uitkomt is echt een magische plek. Echt zon eentje om nóóit meer te vergeten. OH WAUW!

Pamaoyan

Pamaoyan is een dorpje wat mij tegenkwamen toen we naar de waterval liepen. Op de terugweg besloten we toch om de afslag naar beneden te nemen en door te lopen. We waren gewoon super benieuwd wat er was. We zagen namelijk van een afstandje al een soort palmbomen bos. Toen we aankwamen zagen we al dat dit opnieuw een plek was waar we 1000 foto’s en video’s moesten maken, haha. We werden al verwelkomt door de lokale mensen hier. Kinderen en volwassenen kwamen enthousiast bij ons kijken toen de drone de lucht in ging. Ze wisten niet wat ze zagen! Fantastisch om die uitdrukkingen en vreugde van die mensen te zien. Ze snapten er niks van dat zo’n ding de lucht in kan en dat je vervolgens op je telefoon kan zien wat de drone filmt vanuit de lucht. Haha, ik heb zó gelachen! Staan ze allemaal in een kring om ons heen. :p

De huizen zagen er hier opnieuw erg goed en mooi uit. Voor Aziatische begrippen is dit echt een pareltje van een huis!


Dit is één van mijn favoriete foto’s van onze reis. Pamaoyan heeft mijn hart gestolen, net als Port Barton. Pamaoyan ligt praktisch naast Port Barton en is nóg kleiner en rustiger. Hier zijn dus écht geen toeristen te bekennen, alleen maar locals die hier wonen.

Tussen de palmbomen zie je wat huisjes staan. Het is hier zo vredig en ontzettend mooi! Ik overdrijf niet als ik zeg dat mijn mond hier 30 keer is opengevallen van verbazing. Mag ik hier wonen (met Nederlandse voorzieningen)?

Hoe tof is het om echt zo’n typisch Aziatisch ‘beeld’ tegen te komen? De Aziatische buffel die een kar voort trekt.
 
Als je via het dorp richting het strand loopt kom je eerst langs een soort van klein haventje.

Pamaoyan Beach: een verlaten strand waar je niet zomaar komt. Gelukkig maar, want zo blijft het een paradijsje! Wit zand, ontelbare palmbomen, een blauwe zee, hier en daar wat gestrande bootjes, eilanden in de verte…

Toen we het dorp weer uitliepen werden we uitgezwaaid door wat kinderen (die ons maar al te interessant vonden, haha). Dit is het meest bijzondere dorpje ooit. En opnieuw wil ik terug, net als bij Port Barton. Ik krijg gewoon opnieuw heimwee nu ik deze foto’s weer terug zie. De vrede en rust hier is iets wat mij altijd bij zal blijven. Prachtig om dit meegemaakt en gezien te hebben!

White Beach

White Beach is een strand waar je naartoe kunt hiken vanuit Port Barton. Het is een paar baaien verder, maar echt makkelijk te bereiken is het niet. Zoals je misschien wel door hebt is Palawan bergachtig, er zijn amper wegen (lees: stenen) en is het alleen maar jungle, jungle en nog eens jungle. Fantastisch als je het mij vraagt! Dus dat betekent ook dat je veel moeite moet doen om ergens te komen, haha. Maar echt, dat is zó tof! Hierboven zie je een huis en links zie je ook een bootje in het water liggen. De brug hier is ingestort en is niet meer gemaakt. Als je nu naar de overkant wilt moet je zwemmen of je roept iemand van het gezin dat hier woont. In ons geval deden wij dat laatste want ik mocht de zee niet in met mijn wonden. Er kwam een meisje van zo’n 4 jaar ons halen met het bootje en trok ons naar de overkant. Ge-ni-aal, haha! Wel in ruil voor wat pesos natuurlijk. :)
Hier trouwens een foto van de weg die we op de terugweg namen. Je ziet misschien het hoogteverschil niet goed, maar dat was bést heftig kan ik je zeggen haha. En dit heel wat kilometers lang. :’)

Vervolgens was het ongeveer 1,5 uur lopen naar White Beach. Wij namen de toeristische route die iets langer duurde. Zolang je zo ongeveer langs de zee blijft lopen dan ga je goed. Een echte weg kan je het niet noemen, dus je moet het op gevoel doen haha. Als je wél via de ‘weg’ gaat (geen aanrader, is héél stijl stijgen en dalen over losse stenen), dan ben je er in een uurtje (zo gingen wij op de terugweg). Maar ‘onze’ route was véél toffer! Kijk maar hier boven.


Op een gegeven moment kom je midden in de mangroven uit.

Bukkend liepen we hier langs het water. Was zo gaaf om gewoon je eigen weg te volgen en te kijken waar je uit komt. Dát is reizen, vind ik. :)

Toen kwamen we ineens bij een prachtig verlaten strandje uit. In de verte zie je Port Barton liggen.

Dit is de baai voordat je bij het echte White Beach uit komt, maar wat mij betreft was dit ook al White Beach, haha. Je ziet hier werkelijk niemand! Er is een kokosnoten farm waar je langs loopt, maar that’s it.

Een zwart vlinder, whow! Ik wil trouwens wel nog even zeggen dat je wel je goed je hoofd er bij moet houden als je deze toffe route naar White Beach loopt. Er waren wel moment waarop ik dacht: ”Oke, als ik nu één stapje naar de zeikant zet of even niet oplet dan val ik in een ravijn.” Je hebt op een gegeven moment een stuk waar je enorm moet klimmen door de jungle, op een pad van een paar centimeter breed (serieus), een ravijn aan één kant en hoge rotsen aan de andere kant, bukkend onder de takken door… Fantastisch, maar wel ontzettend gevaarlijk. Op zo’n moment denk je: ”Yeah, we doen het!”, maar achteraf dacht ik toch wel: ”Oei, waarom hebben we dit gedaan?”, haha.

Maar als je dan eenmaal dit soort dingen ziet na zo’n zware tocht door de jungle… Wauw.

Er is één restaurant/hotel bij White Beach. Deze plek is echt zo’n plek waarvan je denkt: perfecter kan gewoon niet. Tropischer kan niet.

Zie ons staan daar in het midden? Hallo paradijslijk White Beach! You’re SO PRETTY. <3

Deze foto is met de drone gemaakt. Yay, ik ben zó blij met deze foto! Ik vind hem echt heel tof geworden. En dat op zo’n mooi strand waarvan ik nooit het gedacht dat ik hier ooit zal komen in mijn leven. Nogmaals, ik ben zo dankbaar.


Het is een typische plek waar je gedropt wordt als je meedoet met Expeditie Robinson. Er is werkelijk niks anders dan een wit strand, palmbomen, kokosnoten, een heldere blauwe zee en palmbomen.
  
White Beach móet je gezien hebben als je op Palawan bent, dat is wel duidelijk als je deze foto’s ziet lijkt mij!



Genieten, ook al was het op deze foto even bewolkt. :)

Deze foto vind ik ook zo mooi van ons samen! <3
Ik sluit deze blog af met deze foto van mezelf. Eerlijk? Dit vind ik misschien zelfs wel de mooiste foto van mezelf van deze vakantie (haha, klinkt altijd een beetje stom). Waarom deze foto zo speciaal voor mij is wil ik nog wel een keer uitleggen. Er zit namelijk een verhaal achter waar ik, nu ik dit type, opnieuw weer door gegrepen word. Lijkt mij wel mooi om dit een keer met jullie te delen, dus bij deze beloof ik dat er snel een blog over online zal komen!

Wat zei ik vorige week? Dat deze blog veel van mijn favoriete foto’s zou bevatten hè? El Nido was tof, maar Port Barton plus omgeving (wat je dus hierboven ziet!) maakt mij stiekem zelfs nóg enthousiaster. Ik heb  alle dagen dat we hier waren in een droom geleefd! Ik zou zo weer terug gaan. Voor mij is dit het paradijs op aarde en de allermooiste plekken waar ik ooit ben geweest. De foto’s liegen er niet om, toch? Ik ben er gewoon stil van, van al die dingen die we hier gezien, gedaan en meegemaakt hebben. Paradise. <3

Ik heb nog wel wat foto’s van Puerto Princessa, de ‘hoofdstad’ van het eiland. Maar daar kan ik echt geen hele blog over maken, want daar zijn we maar heel kort geweest. Toch heb ik nog wel een aantal foto’s die misschien wel leuk zijn om te laten zien. Ik ga nog verzinnen hoe ik dat ga laten zien en hoe ik dat ga combineren met iets anders. Heb wel al een idee, dus dat komt wel goed. Dus de échte laatste foto’s van de Filipijnen komen er nog aan, maar dan niet op dezelfde manier als dat ik deze blogreeks heb gemaakt. :)

Meer zien van onze reis naar de Filipijnen en Indonesië? 
Filipijnen | Het paradijselijke El Nido & Caalan Beach
Filipijnen & Indonesië | De drone video van mijn vriend!
Filipijnen | Nacpan Beach & El Nido Bacuit Bay
Filipijnen | Port Barton (Palawan)

Droom jij ook weg bij het zien van deze foto’s? Of hou jij meer van andere soort plekken op de wereld?