My Way of Exploring

Mijn opleidingen | Waar ik begon, hoe ik ziek werd, wat ik heb bereikt & wat ik nu doe

NTI thuisstudie
Over mijn schooltijd en alle opleidingen die ik heb gedaan heb ik eigenlijk nog nooit uitgebreid geschreven. Deze weg verliep totaal niet vlekkeloos, dit omdat ik ziek ben geworden, daardoor niet meer naar school kon en mijn weg qua studeren daardoor anders dan anders is (geweest). Het is een lange blog geworden, daarom heb ik wat woorden dik gedrukt gemaakt om het overzichtelijk te houden. Lees je mee?

Laat ik beginnen bij de middelbare school. Ik had enorme faalangst op de basisschool, kreeg een cito-score waarmee ik naar de havo kon maar toch moest ik naar vmbo-tl ‘omdat dat beter voor mij zou zijn’. Nou oké, hier was ik het zelf dus totaal niet mee eens, maar goed, daar gingen we dan. Ik haalde enorm goede cijfers waardoor het al heel snel duidelijk was dat ik naar havo mocht.

In het tweede jaar begon ik dus op havo! Happy me, want als er iemand was die met veel plezier naar school ging en het ontzettend leuk vond om te leren, dan was is dat wel! (En dat ben ik nog steeds trouwens!) De faalangst was er trouwens nog steeds en werd steeds erger en erger. Ik die tijd kreeg ik ook PDS en door de continue verminderde weerstand was ik vaak ziek, maar dan ook echt vaak. Ondanks dat ik in de tweede en derde klas veel ziek was, heb ik het allemaal makkelijk gered gelukkig. En toen kwam aan het eind van de derde klas datgene wat mijn leven voorgoed veranderde: ik kreeg een hersenvliesontsteking. De gevolgen waren onder andere géén concentratie meer, geen prikkels kunnen verdragen en continue onverdraaglijke hoofdpijn. Voor de rest van het verhaal moet je maar even op de link klikken. Gelukkig mocht ik alsnog over, ondanks dat ik mijn laatste toetsen niet meer kon maken. Yes, ik had dus in ieder geval dat overgangsbewijs van 3 naar 4 havo binnen, wat overigens echt mijn redding is geweest (later in deze  blog lees je waarom).

In de vierde klas ben ik in het eerste half jaar niet op school geweest, aangezien de restverschijnselen zo erg waren dat ik alleen nog maar in bed kon liggen en geen prikkels kon verdragen. Op de eerste dag van het nieuwe schooljaar is dus ook besloten dat ik, gezien voor vooruitzichten van mijn herstel, dit jaar voor spek en bonen meedraaide. Iets wat ik vreselijk vond, want ik wilde zó graag maar ik kón het niet. In de tweede helft van het schooljaar ben ik begonnen met een opbouwschema, wat begon met 1 uur in de week. Ik moet echt wel even zeggen dat ik achterlijk behandeld ben op school, mij een beetje in een mediatheek neerpleuren en boeken over laten schrijven. Ik voel de woede alweer opkomen nu ik hier over schrijf. Leerplicht + coördinatoren zonder inlevingsvermogen = pleur die leerling waar we toch niks aan hebben maar uren lang in haar eentje in de mediatheek. Want hey, ik zou toch mijn diploma niet halen op die school, dus waarom zouden ze nog aandacht aan mij besteden? Jep, zo werkt het blijkbaar. Je bent een nummer in plaats van een mens. Tot zo ver mijn frustratie. ;) Zo af en toe mocht ik wel in een les zitten met mijn klas, zodat ik toch nog wat sociale contacten had. Dit waren dan ook de leukste uren op school omdat ik toen mijn vriendinnen zag!

Het was in de eerste maand vierde klas al duidelijk dat de middelbare school niks meer zou worden voor mij, omdat dat ritme voor mij er voorlopig nog niet haalbaar zou zijn lichamelijk gezien, maar ook omdat ik niet meer kon leren. Samen met mijn ouders, psychologe en de leerplichtambtenaar is er besloten dat ik ná 4 havo ‘uitzitten’ een thuisstudie mocht doen. Ik kreeg dus vrijstelling van de leerplicht. Een opluchting.

20150219_112844
Daarna brak een nieuw ‘schooljaar’ aan en mocht ik een thuisstudie gaan doen, maar wel met de voorwaarde dat ik een oriëntatiejaar traject ging volgen van een jaar lang bij ‘Het Oriëntatiejaar Leiden’. Dit hield in dat ik één dag in de week met nog een aantal leeftijdgenoten in Leiden bijeen kwam en dat we daar gingen ontdekken welke opleiding er bij je past, wat je kwaliteiten zijn, etc. Heb hier trouwens veel aan gehad en had ontzettend lieve begeleidsters die mij hielpen! Omdat ik nog niet kon leren door de restverschijnselen ging ik een thuisstudie bij NTI gaan doen die makkelijk voor mij zou zijn qua niveau. We kwamen uit bij een mbo2 opleiding, Helpende Zorg & Welzijn (ondanks dat ik al naar mbo4 mocht, maar dit kon ik lang nog niet aan). Ik vond dit in één woord verschrikkelijk, want ik zat met mijn eigenlijke havo niveau op een mbo2 opleiding en dat voelde zó rot. (Ik heb absoluut niks tegen mensen die dit niveau doen of deze opleiding, maar voor mij voelde het gewoon heel rot toen.) Ik was in die tijd vooral ontzettend verdrietig om het feit dat mijn hersenen mij nog steeds in de steek lieten, maar ik moest dit niveau wel gaan doen om mijn hersenen weer te trainen in de hoop dat er verbetering op zou treden. Ik heb in een jaar tijd mijn theoretische gedeelte afgerond met alleen maar 9ens en 10en, het oefenen hielp dus en mijn leervermogen en concentratie kwamen weer terug! Ik heb mezelf weer geleerd om te leren. Ik liep in die tijd ook stage bij een kinderdagverblijf, maar dit schoot niet op qua uren en dit resulteerde in dat ik mijn diploma uiteindelijk niet gehaald heb omdat ik de stage maar niet afgrond kreeg.  Lichamelijk kon ik dit nog niet aan door de chronische vermoeidheid (restverschijnsel). Ook kwam dit er nog tussendoor. Om toch een doel te blijven houden en het ‘leren’ te trainen ging ik verder met een nieuwe opleiding.

Ik startte dus een nieuwe opleiding, want aangezien ik weer kon leren kon ik (dankzij mijn overgangsbewijs van 3 naar 4 havo!) een mbo4 opleiding gaan doen. Ik koos voor Pedagogisch Medewerker Jeugdzorg bij, opnieuw, het NTI. Deze opleiding heb ik in één jaar gehaald! Mijn stage liep ik bij een middelbare school in het speciaal onderwijs. Een geweldige stage was dit! Ik heb heel veel geleerd, had een super begeleider en het was daar flexibel zodat ik kon opbouwen qua uren. Lichamelijk ging het toen steeds beter met mij, dankzij de ‘wonder’medicijnen die ik in die periode kreeg. Wát was ik trots en blij dat ik eindelijk een diploma had! YES! Dit voelde als een enorme overwinning. Check de foto hieronder maar (met mijn lange haren, haha)! Links mijn diploma en rechts de opleiding waarvoor in mij direct inschreef. Ik werd toen trouwens ook geïnterviewd door het NTI, super tof. Hier kun je dit interview teruglezen!
NTI thuisstudieDaarna kon ik eindelijk mijn droomopleiding doen: HBO Toegepaste Psychologie! Momenteel doe ik dus deze opleiding en ondanks de tegenslagen van het afgelopen jaar (dengue, opnieuw een (veel mildere) hersenvliesontsteking en een chronische oorspeekselklieronsteking), ben ik op dit moment weer goed op dreef sinds een paar weken. Ik heb als het goed is deze zomer nog mijn propedeuse! Het voelt zó goed om eindelijk een opleiding te doen op mijn niveau. Ik ben altijd al ambitieus geweest en daarom ben ik ook zo blij dat ik nu diepgang heb, eindelijk. Dit miste ik enorm op het mbo. Ik maak binnenkort anders nog wel een blog over hoe ik verder mijn studie nu ervaar en waar ik precies mee bezig ben.

Natuurlijk had ik toekomstdromen op de middelbare school. Ik zou nog vwo gaan doen na de havo, of naar het hbo en met mijn propedeuse en naar de universiteit gaan. Het is ronduit k*t om als 15-jarige je dromen in duigen te zien vallen. Je wereld stort echt in en zie daar mee eens mee te dealen, terwijl al je leeftijdgenoten wél een diploma halen en gaan studeren. Gelukkig is het accepteren uiteindelijk gekomen, maar dit duurde ja-ren. Eigenlijk is het pas volledig gekomen toen ik mijn mbo4 diploma haalde en ik eindelijk de opleiding kon gaan doen die ik nu doe. Op dit moment ben ik dolblij met mijn opleiding en heb ik de drang om naar de universiteit te gaan niet meer! Maar zeg nooit nooit.
20150424_230440-001
Zoals je leest heb ik een hele omweg moeten maken om bij komen waar ik nu sta. Ik ben er op mijn eigen manier gekomen en eigenlijk ben ik daar heel trots op. Ik heb heel veel geleerd de afgelopen jaren en ik besef mij dat deze omweg mij veel moois, kennis en wijze lessen heeft gebracht. Iets wat eerst onmogelijk leek bleek dus wél mogelijk zijn! Daarnaast ben ik heel dankbaar en blij dat mijn concentratie en korte termijn geheugen het weer doen. Daarbij komt mijn fotografische geheugen ook weer terug, yeah. :D

Wat ik nog wil zeggen? Als je iets wilt dan moet je er keihard voor gaan. Alles is mogelijk, dat blijkt wel! Zolang je maar wilt, vecht en jezelf blijft motiveren. Blijf naar dat hoofddoel kijken en zie de subdoelen als treden om bovenaan de trap te komen. Geloof in jezelf, laat je niet tegenhouden, blijf knokken en geef niet op! En bedankt voor het lezen van deze 1516 woorden.

Welke opleidingen heb jij allemaal al gedaan en/of wat doe jij momenteel? 

77 Comments

  1. saskia

    Wow ik kan mij goed voorstellen hoe frustrerend het geweest moet zijn om iets te moeten doen wat eigenlijk niet op je niveau is. En onwijs knap dat je net zolang vecht tot waar je wil komen. Ik had het misschien al lang opgegeven en mij er bij neergelegd hoor! Gaaf dat je bijna je propedeuse hebt, echt heel knap! Inspirerend verhaal ook dit <3

    • Sandra

      Het was zeker frustrerend, maar wel nodig. Gelukkig is die tijd voorbij haha! Thanks Sas. :)

  2. sammie

    Wauw, wat knap dat je nu op een punt bent dat je bezig bent met je droom opleiding na al dat frustrerende gedoe!

    • Sandra

      Dankjewel voor je lieve woorden!

  3. Eline

    Als je wilt kan je nog steeds naar de uni met je propedeuse. Gewoon gesprekken aanvragen voor aangepast studeren etc. Zodat er rekening gehouden wordt met jouw beperkingen op het gebied van concentratie, prikkels et cetera. :) Je bent wel een topper hoor, zo doorzetten!

    • Sandra

      I know! Maar ik heb die drang niet meer. Heb het gelijk even neergezet in de blog zelf haha. ik ben blij met mijn opleiding van nu! :)
      Thanks voor je lieve woorden!

  4. Sanne

    Lieve Sandra, zó ontzettend mooi geschreven. Ik kan me heel goed inleven in je verhaal, aangezien ik iets soortgelijks heb meegemaakt. Niemand dat gelooft in je kunnen en opeens sta je daar dan met je diploma: you go girl! Heel erg goed dat je nu bezig bent met je droomopleiding. Misschien kan je op het eind naar de uni, misschien wel mijn school de OU? (: Dat is dus ook een thuisstudie.

    • Sandra

      Dankjewel Sanne! Echt rot om te lezen dat jij iets soortgelijks hebt meegemaakt.
      Ik heb zeker nagedacht over de OU, maar sinds een jaar ofzo ben ik daar van afgestapt. Op één of andere manier trekt mij het niet meer om daar naartoe te gaan en ben ik blij met mijn opleiding van nu. Misschien komt dit ook wel doordat ik niet zo goed weet wat ik voor werk wil gaan doen hierna. Twijfels twijfels, haha!

  5. Anita

    Wat een weg heb jij bewandeld! Maar onwijs goed dat je doorgezet hebt en nu een HBO studie aan het doen bent!! Dromen van een WO studie kan natuurlijk altijd nog werkelijkheid worden. Ik heb ooit ook over mijn studies geschreven, uiteindelijk wel WO gedaan en op MBO begonnen. Doorzetten brengt je ver!

    • Sandra

      Dankjewel voor je lieve berichtje Anita! Wat heb jij ook een lange weg, wat betreft studies, bewandeld. Maar oh zo knap van jou!!!

  6. BySilke

    Ik ben echt zo blij dat je op dit moment weer goed op dreef bent geraakt. Je bent echt zo’n doorzetter San, ik ben super trots op je! Je gaat er wel komen hoor, daar ben ik zeker van. Liefs!
    BySilke onlangs geplaatst…Persoonlijk | Stage in Virtual Reality

    • Sandra

      Thanks lieve Silke! Vind het heel bijzonder en gaaf om te horen dat jij zo’n vertrouwen in mij hebt!

  7. Linda

    Ik heb er veel bewondering voor hoe jij alles weer op heb kunnen pakken via zo’n omweg! Jouw verhaal komt mij zo bekend voor. Ook ik werd ziek op mijn 15e en kreeg toen de ziekte van Pfeiffer. De 3e heb ik door het vele verzuim ook over moeten doen en mijn gevolg opleiding MMZ4 heb ik door een grote terugval niet af kunnen ronden. Ik wilde toen graag MM3 afstuderen maar lichamelijk kon ik de draaiuren op de vloer niet aan.. Ik ben inmiddels 27 en heb de hoop op het af kunnen ronden wel opgegeven, studeren en werken zorgen ervoor dat mijn klachten toenemen (heb nu M.E. en Fibromyalgie) en daarom word ik extra blij van jouw verhaal! Ik herken het doorzettingsvermogen en ben daarom blij dat het jou wél is gelukt! Wat een kroon op al het harde werken en ik hoop dat jij je propedeuse snel in ontvangst mag nemen :)

    • Sandra

      Wat naar dat jij ook ziek ben geworden. Echt, het is zó rot, maar dat weet jij ook als de beste. Ik snap dat je de hoop op hebt gegeven, maar probeer dat echt niet te doen. Het kan altijd beter worden! Ik hoop echt dat jij nog je studie/werk dromen nog waar kunt gaan maken, want dat verdien je.
      Dankjewel voor je lieve woorden!

  8. Sonja

    Wauw jeetje, wat een verhaal!! Het lijkt me inderdaad verschrikkelijk om op zo’n leeftijd niet te kunnen dromen over een toekomst zoals de rest van je vriendinnen. Maar zo veel respect voor hoe je hier mee omgaat en om bent gegaan, en dat je nu gewoon tóch iets doet wat je vet leuk vindt! Super knap, en ik weet wel zeker dat je hier super sterk en wilskrachtig door bent geworden. Heel fijn dat je geheugen nu weer een stuk beter is, dat lijkt me toch wel lastig als het in je hoofd ineens niet meer zo goed werkt (zeker als je nog zo jong bent!). Heeel veel geluk met je opleiding en alles, liefs
    Sonja onlangs geplaatst…‘Those Who Feel The Fire Burning’

    • Sandra

      Het was inderdaad een klote tijd, heb er geen andere woorden voor. Maar goed, ik ben nu waar ik van droomde, dus daar kijk ik lekker naar! Dankjewel voor je lieve berichtje. :)

  9. Bente

    Inspirerend om te lezen! Wat een doorzettingsvermogen heb je zeg! Respect!

    • Sandra

      Lief, dankjewel Bente!

  10. Dalinka

    Wat een enorme weg heb je afgelegd om op het punt te zijn waar je nu bent. Mooi om te zien hoeveel doorzettingsvermogen je hebt. Ik denk dat dit verhaal voor veel mensen inspirerend is.
    En wow wat was je haar lang!;-)

    • Sandra

      Ik hoop het ook Dalinka! Dat is wel mijn doel hiermee, om inspirerend te kunnen zijn voor anderen. Haha, en mijn haar was inderdaad (veel te) lang. :’)

  11. Inne

    Het is zo ‘wauw’ om te lezen hoe sterkt jij wel niet bent! Blijven doorzetten, en je komt er snel! (Je bent iemand om naar op te kijken!) En hé, die faalangst is er bij mij ook ontzettend hard, maar geloven in jezelf is het allerbelangrijkste wat er bestaat. Niet? X

    • Sandra

      Thanks voor je lieve woorden Inne! Faalangst is inderdaad echt rot, maar ben er gelukkig inmiddels al heel wat jaren van af, wat overigens top voelt haha. Vind het alleen wel rot om te horen dat jij er nog wel erge last van hebt. Blijf inderdaad in jezelf geloven!

  12. Melle

    Mijn hemel wat een verhaal. Ik ben helemaal sprakeloos zo mooi en zo ontzettend veel respect ik voor je heb. Wauw! Je bent echt een mega inspiratiebron, want wat jij hebt gedaan is je dromen achterna gaan en kosten wat het kost doen wat je wilt doen. HELD! <3

    • Sandra

      Blozend lees ik jouw woorden. Thanks lieve Melle, thanks!

  13. Maaike

    Wow, echt tof dat je je eigen weg bewandelt hebt en alle tegenslagen die je hebt moeten verwerken lijkt me ook echt heftig. Maar wat een inspirerend verhaal is dit!

    • Sandra

      Tof om te horen dat jij dit inspirerend vindt! Daarom deel ik het. :)

  14. Sher

    Wauw San, wat ontzettend knap van je. Ik ben echt oprecht trots op je als ik dit zo lees! haha.

    • Sandra

      Thanks lieve Sher!

  15. Jenn

    Wat een verhaal, maar wat ben je een doorzetter, respect hoor!
    Jenn onlangs geplaatst…Gelezen: Afvallen en opstaan van Wieke Biesheuvel

    • Sandra

      Lief, dankjewel Jenn!

  16. Sabine

    Jeetje Sandra wat een prachtig verhaal! Jij bent een voorbeeld voor heel velen, met je 22 jaar, zo gemotiveerd en een vechter. Ik vind het superknap wat je allemaal heb gedaan ondanks je beperkingen. Bij mij komt frustratie boven als ik terugdenk aan de Citotoets. Ik denk door de zenuwen kwam er VBO uit, heel erg laag, maar ik had HAVO niveau. Ik mocht uiteindelijk toch naar de HAVO, wat me heel makkelijk afging, waarna ik daarna nog naar de Universiteit ben gegaan en daarna in een promotietraject kwam (wat ik eindelijk hoop af te ronden volgend jaar). Maar ik was zeker niet zo gemotiveerd als jij hoor. Ik wilde wel graag leren, zeker in het begin. In de eerste jaren was ik wel heel gemotiveerd en wilde ik meer en meer. Maar echt een toekomstdroom had ik nooit. Ik wist nooit wat ik wilde worden bijvoorbeeld. En de omslag naar de universiteit hielp daar niet bij. Ik ben nu tevreden, al weet ik nog steeds niet precies wat ik wil (ja en ik ben al 30 hahaha). Ik vind je verhaal zeer inspirerend, en vooral ook die laatste zinnen. Als je iets echt wilt, dan kan het ook gewoon lukken! In jezelf geloven en hard werken. Dan komt alles goed. Ik heb dat de laatste jaren ook geleerd, maar meer door mijn emigratie dan door de studies. Ik moet er een eind aan breien nu: jij bent een echte powervrouw!!

    • Sandra

      Die cito-toets frustraties, ja… Ik vind het sowieso geen goed middel om te iemands intelligentie te meten, want het is een momentopname. Hoop dat het inmiddels beter geregeld is en ze meer kijken naar de persoon zelf ook en de andere resultaten. Wel super fijn om te horen dat jij volgend jaar gaat afronden! Blijf dat altijd heel bijzonder en goed vinden van iemand, hihi. Succes nog!

  17. Nesrin

    1516 woorden die ik vol bewondering heb gelezen! Wow! Ik vind het ontzettend knap dat jij gewoon keihard ben door gegaan, je hebt wilskracht liet je niet tegenhouden door je gezondheid die jou wel in de steek liet.

    SUPER KNAP WERK! Geef nooit op.
    Nesrin onlangs geplaatst…Win een Hoepel van Hoop it Yourself! (hallo strakke taille en platte buik)

    • Sandra

      Thanks Nesrin. Super tof om te lezen dat je al die woorden vol bewondering hebt gelezen, hihi.

  18. Deisy

    Wauw dame: wat een prachtig verhaal en zo goed dat je dit hebt gedeeld <3 Ik denk dat je voor vele een grote inspiratiebron zal zijn: niet alleen vanwege je prestaties maar vanwege je hele mindset. Dat is echt iets waar je super trots op mag en kan zijn hoor. You go!

    • Sandra

      Dankjewel voor jouw lieve complimenten Deisy!

  19. Britt

    Oh wauw Sandra, wat een mooi verhaal. Jij geeft niet op, dat blijkt! Ik heb heel veel respect voor jou. Een echte doorzetter. Ook mooi dat je het nu een plekje hebt gegeven en dat ne accepteert waar je nu staat. Ik studeer zelf al een tijdje niet, terwijl ik dat we, zou willen. Dat is enorm frustrerend en ik kan me dan ook goed inleven in jouw verhaal. Je inspireert me wel om positief te blijven denken en toernooi te vechten om ooit nog verder te studeren. Liefs.

    • Sandra

      Vind het zó rot om te lezen dat jij nu niet kan studeren terwijl je dat wel zou willen. Overigens vind ik het wel heel tof om te lezen dat ik jou inspireer. Blijf doorvechten, jij komt er ook!!

  20. José

    Je mag echt trots zijn op wat je allemaal hebt bereikt en hoe je ondanks tegenslagen toch doorzet! Gaaf dat je dit met iedereen deelt. Ik denk dat je een goed voorbeeld en een inspiratie bent voor anderen die ook tegenslagen meemaken in hun studie. Ga zo door!

    • Sandra

      Thanks José!!

  21. joelle

    jeetje wat een verhaal. wel goed van je om telkens weer door te zetten,
    volgens mij ben jij een heel sterk meisje. en je mag trots zijn op wat je bereikt hebt!

    • Sandra

      Lieve woorden, thanks daarvoor Joelle. :)

  22. Kim

    Poeeh ik heb hier wel het een en ander over gelezen in je blogjes, maar om het nu in één verhaal te lezen is wel heftig. Wat een debielen op je middelbare school zeg! Ik ben heel blij dat het nu een stuk beter gaat en je doet waar je blij mee bent:)
    Toevallig heb ik voor morgen een soortgelijk blogje geschreven. Ook over mijn middelbare school/studie, maar dan met een hele andere insteek haha! Daar moest ik wel om lachen hahah!

    • Sandra

      Die debielen mogen wat mij betreft een rotschop krijgen, haha. Ik ga jouw blogje ook even lezen, want die heb ik nog niet gelezen!

  23. Roos

    Echt heftig om te lezen zeg, respect voor jou!

    • Sandra

      Dankjewel Roos!

  24. Frédérique

    Mooi verhaal (als is het geen pretje), erg goed om dit te posten! Ook al zijn er heel wat dingen op jouw pad gekomen waar je zelf niks aan kan doen /wat niet ín jouw zit maar van buitenaf komt zoals de ontsteking. Bewonderenswaardig andere verhalen over dergelijke dingen te lezen! Sterk hoe je er naar kan kijk, petje af.
    Ik zal mijn hele verhaal hier niet ophangen, dat staat ook in heel wat woorden (meerdere posts zelfs… oeps) op de blog, maar ik herken je gevoelens in ieder geval! :)

    • Sandra

      Vind het naar dat jij gevoelens herkent, want het zijn geen leuke dingen. Toch hoop ik dat het met jou inmiddels ook beter gaat! Door blijven zetten he!

  25. Fleu

    Wat een mooi verhaal! En wat goed dat je nu toch bent gekomen waarvan men dacht je dat niet zou redden! En inderdaad; dit bewijst maar dat als je iets écht wilt je het gewoon kunt; zolang je zelf er maar achter staat!

    • Sandra

      Precies! Altijd positief blijven werkt. :)

  26. Charelle

    Wow wat knap dat je met zo’n omweg toch nog zo ver bent gekomen! Op de een of andere manier klinkt je verhaal voor mij ook heel herkenbaar, maar dan in een andere levensfase. Ik heb door mijn ziekte nu ook heel erg het gevoel dat ik achterblijf en niets kan met mijn masterdiploma en allemaal dingen ‘onder mijn niveau’ doe, heel frustrerend voelt dat, ik begrijp je volkomen. Ik las zojuist ook je artikel over de wondermedicijnen en ik ben nu wel heel benieuwd hoe ze bij jou hebben ontdekt dat die celdeling niet goed verloopt, want van die wondermedicijnen wil ik ook wel, haha! Kun je me meer vertellen? (: Je mag ook mailen als je dat fijner vindt!

    • Sandra

      Zo naar om te horen dat jij het herkent, maar dan op dit moment. Ik hoop echt dat het snel beter met je gaat zodat je weer verder kan! Stilstaan voelt gewoon rot als je nog zo jong bent… Ik zal je mailen!

      • Charelle

        Heb je me al gemaild? (: Want ik heb de e-mail niet gehad.

  27. Jennifer

    Bedankt voor het delen van je verhaal :) Echt heel goed gedaan! Mooi om te lezen dat je ondanks alles niet hebt opgegeven

    • Sandra

      Graag gedaan hoor Jennifer. :)

  28. Elsie

    Inspirerend om te lezen! Knap dat je ondanks alle tegenslagen door bent blijven zetten!

    • Sandra

      Tof om te horen dat je mijn verhaal inspirerend vindt!

  29. Marion

    Wauw, wat heb je een hoop meegemaakt in je studietijd! Hopelijk gaat de opleiding die je nu volgt vanaf nu helemaal vlekkeloos :)

    • Sandra

      Ik hoop het ook! Komt goed. :)

  30. Jorinde

    Wow, wat heb jij een doorzettingsvermogen! Ontzettend knap wat je nu allemaal al bereikt hebt. Bewonderenswaardig hoeveel kracht er in je verhaal zit en hoe gemotiveerd je bent om er voor te gaan! Ik hoop dat je je dromen waar mag gaan maken. Heel veel succes! :)

    Ik ben na de HAVO naar het HBO gegaan en heb daar een opleiding Communicatie (reclame, media & design) gevolgd. Na een tussenjaar (en reizen) ben ik naar de universiteit gegaan waar ik een schakelprogramma CIW heb gedaan en nu de master Bedrijfscommunicatie & Digitale Media volg.

    • Sandra

      Thanks! Ik ga er voor, en ook al lukt alles niet volgens plan elke keer, ik blijf gewoon doorgaan. :)
      Wat een leuke opleidingen heb jij gevolgd en volg je nu. Klinkt interessant! Lijkt mij ook leuk! Succes nog met je master. :D

  31. Nina Simplynspecial

    Het zat je niet mee zeg! Lijkt me best frustrerend als je zoveel wil, maar niet kan. Je hebt maar even bewezen dat je alles kunt bereiken als je je ertoe zet. Ik vind dat je ontzettend trots mag zijn op jezelf. Onder je niveau werken is niet fijn. Zelf heb ik dat ook gedaan, ik heb een niveau 2 diploma op zak terwijl ik misschien wel niveau 4 of HBO had kunnen doen. En nog steeds voel ik die spijtgevoelens! Ben dus trots dat je het wél hebt gedaan!

    • Sandra

      Wat stom dat je nog steeds met spijtgevoelens zit. Je moet echt proberen tevreden te zijn met wat je wél hebt, maar ik begrijp wel volledig dat je hier mee zit hoor. Alsnog is alles knap wat je bereikt, vergeet dat niet!

  32. Renske

    Wauw! Wat heb je een lange weg afgelegd, maar eentje met succes! Je kunt echt apetrots op jezelf zijn. :-) Echt bewonderenswaardig hoe jij je door alle tegenslagen heen hebt geknokt en daarnaast ook nog geprobeerd hebt de hersenen actief te houden door te studeren. Ik ga voor je duimen dat je deze zomer nog jouw P haalt!
    Renske onlangs geplaatst…Mijn geluksmomentjes #11

    • Sandra

      Thanks lieve Renske! Ik word helemaal blij van jouw reactie hihi. Die P gaat er sowieso komen deze zomer!

  33. Evelyne

    Wat een verhaal! Je mag trots zijn op jezelf! Ik denk dat ‘k al lang de moed had laten zakken. Veel succes nog in je huidige opleiding!

    • Sandra

      Ben ik ook zeker wel Evelyne! Klinkt zo stom, maar het leek eerst zo onmogelijk en nu ik terug kijk ben ik best wel trots dat het wél is gelukt. Thanks!

  34. Claudia

    Jeetje, wat een ‘bumpy ride’ zeg! Ik heb alle 1516 woorden met bewondering gelezen. Je hebt echt heel eerlijk geschreven, ik kan me dan ook heel goed voorstellen dat je je door je middelbare school een beetje weggezet voelde en ik voelde je frustratie dat je zo graag wilde maar niet kon. Fijn dat het uiteindelijk, met een omweg weliswaar, allemaal op zijn plek valt voor je :)

    • Sandra

      Goede omschrijving, een bumpy ride. Het is inderdaad fijn dat ik, ondanks door de omweg, toch nu ben waar ik naar toe wilde! Extra genieten dus van deze studie die ik zo interessant vind! :)

  35. Marcella

    Zo, wat een tegenslag heb je te verduren gekregen joh! Knap dat je nu alsnog de opleiding doet die je al zo graag eerder hebt willen doen. Respect! Heb je nu trouwens nog steeds last van de hersenvliesontsteking die je gehad hebt?

    • Sandra

      Ja, helaas wel. Er zijn blijvende restverschijnselen die in de afgelopen 6,5 jaar wel minder zijn geworden, maar helemaal weg gaan zal het niet. Maar ik heb mijn weg gevonden en kan er vaak goed mee omgaan!

  36. Marlies

    Gefeliciteerd met je diploma!
    Ik vind het echt knap dat je zo’n doorzettingsvermogen hebt en ik ben blij dat je eindelijk je droomstudie aan het volgen bent!

    Ik ben een persoon die heel praktisch gericht is. Daarom was de basisschool voor mij een hel maar ik had dan wel het geluk dat mijn school er alles aan deed (bij lessen, therapieën,…) om mij te helpen en natuurlijk had ik een enorme lieve en gemotiveerde mama.
    Momenteel heb ik een Horeca diploma, ben ik ook een leerkracht en ben ik een kinderverzorgster. Dus het is ook allemaal nog goed gekomen met mij ;)

    • Sandra

      Dankjewel Marlies! Knap dat jij, ondanks de moeite die je met bepaalde dingen had, toch nog zo veel hebt bereikt! Jeetje, maar liefs drie beroepen!

      • Marlies

        Haha inderdaad en uiteindelijk toch in de horeca blijven hangen ;)
        Blijft het makkelijkste beroep als je graag reist!
        En dank je :)

  37. Esmée

    Wat ontzettend knap dat je zo door bent blijven zetten! En dat je nu alsnog je droomopleiding kunt doen. Nu duimen voor die propedeuse, het gaat je lukken! x

    • Sandra

      Thanks Esmée, voor jouw vertrouwen hihi. Ik ga m’n best doen om dat papiertje zo snel mogelijk op zak te hebben! :)

  38. M

    Beste,

    Aangezien ik ook een moeilijke start heb door het erge pesten in mijn schooltijd, wilde ik het ook via een thuisstudie gaan doen. Echter iedereen zegt dat het bedrijfsleven deze diploma’s niet accepteert. Heb jij hier ervaring mee en hoe denk jij hierover?

    MVG M

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

© 2024 AroundSan

Theme by Anders NorenUp ↑