De meeste bloggers zullen die typische onzekerheid over het bloggen wel herkennen. Doe je het wel goed genoeg? Ben je wel leuk genoeg? Ben je interessant genoeg om te volgen? Is je schrijfstijl fijn? Zijn je foto’s mooi? Waarom heeft die ene blogger zoveel volgers? Genoeg vragen om je druk over te maken, maar is dat nodig? Ik wilde er wel eens een blog aan wijden, dus bij deze een hersenspinsel blogje over bloggen, onzekerheid en perfectionisme.
Laatst had het met Stella over onzekerheid en perfectionisme op blog gebied. Door dit gesprek ben ik over dit onderwerp gaan nadenken en wilde ik tijdens het nadenken gelijk een blog er over schrijven. Dat doe ik nu dus, haha! Allereerst wil ik even zeggen dat het helpt om met mede-bloggers te praten over je onzekerheden over je blog. Zo kom je er echt achter dat je soms een heel ander (negatief?) beeld van jezelf/je blog hebt, terwijl dat waarschijnlijk helemaal niet nodig is. Bij deze wil ik Stella nog heel erg bedanken voor haar lieve complimenten! Zo’n gesprek kan echt helpen om je eigen creaties van een andere kant te bekijken. Dan heb ik het over een positieve kant, in plaats van een kritische negatieve kant. Thanks, Stel! <3
Eerlijk is eerlijk, ik moet zeggen dat ik nooit echt onwijs onzeker ben geweest over mijn blog. Dit vind ik eigenlijk best wel bijzonder, want ik zou deze onzekerheid wél bij mezelf verwachten, gezien mijn perfectionisme. Ik doe eigenlijk van begin af aan al mijn eigen ding en probeer daar dan verder niet té veel over na te denken. Natuurlijk denk ik wel eens na over wat anderen er van zullen vinden, of het wel leuk genoeg is en of ik wel boeiend genoeg ben, maar ik laat die vragen en onzekerheid niet de macht krijgen. Ik sluit me er van af en probeer vooral te bedenken hoe ík het wil en waar ik plezier in heb, en dat doe ik vervolgens dan ook. Natuurlijk is het niet zo zwart wit als ik het nu beschrijf hoor, want ik heb soms ook wel dat ik onzeker ben over iets dat met bloggen te maken heeft. Denk aan foto’s, onderwerpen, hoe ik mezelf presenteer… Ik lees best wel vaak dat bloggers over best wat onderwerpen onzeker zijn en zich daar veel van aantrekken, dus ik besef mezelf maar al te goed dat ik nog mazzel heb over die paar dingen waar ik af en toe mee zit. Vaak komt die onzekerheid voort uit het vergelijken met anderen. Dat moet je gewoon niet doen, écht niet. Je maakt jezelf gek!
Tijdens onze gesprekken over dit onderwerp kwamen samen Stella en ik tot de conclusie dat het gewoon stom is dat onzekerheid je eigen plezier in de weg kan gaan zitten. Dat is gewoon niet tof! Want is het het waard om je onzekerheid de overhand te laten nemen en de dingen die je leuk vindt om te doen te laten varen? Alleen om jíj denkt dat je iets niet goed genoeg kan? Vaak denk je dat je iets niet (goed) kan, maar dan denken anderen daar juist heel anders over. Zij vinden het dan misschien juist wél onwijs mooi/goed/knap/noem maar op. Vaak leg je de lat gewoon veel te hoog voor jezelf, terwijl dat helemaal niet nodig is. Toch denk ik dat onzekerheid tijdens het bloggen ook wel iets goeds kan zijn. Zolang je er maar niet in doorslaat kan het je misschien zelfs ook wel verder brengen en jezelf motiveren om nóg meer uit jezelf te halen.
Ja, ik vind mijn foto’s soms ook echt niet de mooiste, maar moet ik daardoor dan maar foto’s gaan gebruiken die niet van mij zijn? Moet ik dan maar zelf geen foto’s meer gaan maken? Moet ik dan zelfs gewoon het hele artikel niet online zetten omdat ik er geen mooie foto bij heb? Nope, ik wil dat niet. Ik wil niet mijn eigen plezier in de weg gaan zitten door die onzekerheid toe te laten. Het komt best wel eens voor dat ik een foto bij een blog niet mooi vind of dat ik een foto er bij zet die er eigenlijk helemaal niet zo goed bij past, maar dat is oké. Door te doen leer je, door te laten blijf je die onzekerheid voeden. Althans, dit is hoe ik er over denk! Door gewoon te doen ben ik mijn perfectionisme aan het aanpakken. Het hoeft allemaal niet altijd perfect te zijn. Ik ben niet perfect, mijn leven ook niet en dus ook mijn blog niet. Hierdoor ben ik het imperfecte meer gaan waarderen en ben ik in gaan zien dat dit ook zo zijn charme heeft.
Ben ik wel leuk genoeg? Ik besef mij maar al te goed dat ik echt niet zo’n boeiend leven heb om over te schrijven, maar moet ik mij daardoor laten tegenhouden? Als ik, zoals ik zelf zeg, niet boeiend ben, waarom volgen mensen mij dan en zie ik de bezoekersaantallen nog steeds stijgen? En ook al zouden die aantallen niet stijgen, dan alsnog zegt dat niks over of mensen je leuk vinden of niet. Weet je… Je kan jezelf zo veel aanpraten. Waarom zou ik onzeker moeten zijn over dit onderwerp? Waarom spookt het wel eens door mijn hoofd? Niet doen, dit is het niet waard. En jep, dit zeg ik óók tegen mezelf. Ik blog omdat ik het leuk vind om dingen uit mijn leven te delen. Wat anderen hiervan vinden en of ze me leuk of goed vinden, daar ga ik me niet druk om maken. Die insteek heb ik vanaf dag 1 dat ik blog en dat bevalt prima! Vandaar ook dat ik mijn blog al vanaf de eerste seconde de wijde wereld in heb gegooid. Ik heb hem nooit verborgen voor bekenden, puur omdat ik die piekergedachten gelijk uit heb geschakeld en lekker mijn eigen gang ben gegaan.
Deze blog is gewoon typisch zo’n blog die je schrijft wanneer je ergens over nadenkt en het op papier wilt zetten. Lekker van je af schrijven en hopen dat je hierdoor anderen iets in kan laten zien. Misschien zijn het helpende woorden voor iemand, maar misschien ook niet? Het kan best zo zijn dat er dingen een beetje door elkaar staan of dat ik van hot naar her spring qua schrijven, maar dat mag soms toch wel? Ik ga dit lekker zo online zetten en niks meer veranderen. Want hey, die perfectionisme-drang ga ik even niet toelaten nu. Dit is een klad-blogje en dat hoort lekker warrig te zijn, want het zijn al mijn hersenspinsels door elkaar, haha. Niet elke blog hoeft altijd perfect te zijn. :)
Ben jij wel eens onzeker als het om bloggen gaat?
Ik vind het juist leuk dat je gewoon eens je gedachten hierover op papier zet! Het is een onderwerp waar ik de laatste tijd ook weleens over nadenk. Ik kan best wel perfectionistisch zijn wat bloggen betreft en wil graag alles goed doen. Tegelijkertijd probeer ik het steeds wat meer los te laten. Ik wil gewoon mezelf zijn en doen wat ik leuk vind, wat ook betekent dat het niet altijd perfect hoeft. Vooral vergelijken met anderen is inderdaad killing. Vaak probeer ik me dan maar te bedenken dat het vooral fulltime bloggers zijn met wie ik me vergelijk. En tja, als je je fulltime op je blog stort, kun je er nu eenmaal ook veel meer tijd in stoppen, veel meer foto’s maken, etc. Met die gedachte lukt het me vaak wel beter om het los te laten. En dat is maar goed ook, want bloggen is veel te leuk om je er onzeker over te voelen :)
Mooi artikel!
Romy onlangs geplaatst…Globetrotter? | Mijn travel bucketlist buiten Europa
Een heel goed artikel! Je stipt precies aan waar meerdere bloggers ook weleens mee zitten. Ik was in het begin ook onzeker over mijn blog, omdat ik ook in het Engels blogde. Met de jaren ben ik wel wat zekerder geworden. Het hoeft niet allemaal perfect te zijn als het maar “jou” is!
Darina onlangs geplaatst…10 Dingen Die ik Zou Doen als ik in Parijs Zou Wonen
Preach it girl! Kan het hier alleen maar.voor de.volle 100% mee eens zijn! Moet ik het alleen nog even ’toe gaan passen’, maar zoals je weet ben ik daar al mee begonnen #jeeeei. Veel liefs en jij natuurlijk ook bedankt -again- voor jouw complimenten en peptalks! <3
Sorry voor alle puntjes tussen woorden – ik typ op mijn telefoon en daar kan ik nooit zo goed mee omgaan hihi.
Herkenbaar haha… En ik denk dat iedereen dit inderdaad heeft hoor! Je wilt het altijd goed doen voor iedereen, ook al zal nooit iedereen je blog leuk vinden!
Ja natuurlijk ben ik ook wel eens onzeker. Ik vraag me wel eens af of anderen mijn blog wel leuk vinden of ze de onderwerpen leuk vinden, etc. etc.
Vaak heb ik dan ook echt een soort blogdip en dan keur ik ook elk onderwerp af. Niks is dan nog goed genoeg (recentelijk gebeurt weer). Ik krabbel wel weer op, gelukkig.
Simone onlangs geplaatst…Bekeken op Netflix #9
Dit zijn mijn favoriete blogs om te lezen <3 Gewoon, je gedachten. Maakt dan helemaal niet uit of het gewoon een ‘kladpapier’ blog is of niet. Het is heel eerlijk geschreven en leest daarom fijn. Ik heb ook te maken met die gedachten over mijn blog. Neem nu dat met die foto’s. Mij lukt het heel vaak niet om op beeld te krijgen wat ik in gedachten heb. Maar alsnog plaats ik wel zo vaak mogelijk eigen foto’s. Je leert absoluut iedere keer wel iets. Als je in zo’n situatie dan meteen overstapt naar stockfotos kom je ook geen stap verder. Dan staat daar maar een eigen foto waar ik nie zo tevreden over ben; ik heb er dan tenminste wel mijn best voor gedaan!
Daar kan ik heel kort over zijn : Ja, ik ben nog weleens onzeker. Hoewel het eerste vele malen erger was dan nu, is die onzekerheid nog niet verdwenen helaas. Soms komt die onzekerheid weer even om hoek kijken, maar ik probeer me er niet door te laten tegenhouden. Het brengt je nergens…
Ik denk echt te vaak dat mijn foto’s er niet uit zien, omdat ik alles nog met mijn telefoon fotografeer (helaas, geen geld voor een dure camera). Maar altijd posten zonder foto’s vind ik ook niks. Soms gebruik ik wat ongebruikelijke of moeilijke woorden, maar dat vind ik zelf zo leuk klinken. Dan twijfel ik altijd even of ik het zal veranderen. Maar mijn slechte foto’s en ongebruikelijke Nederlands geven mijn blog misschien ook weer een persoonlijk tintje. Ik laat me in ieder geval niet meer tegenhouden door mijn eigen twijfels :)
Mooi geschreven. En ja, ik ben wel eens onzeker. Sowieso of ik een bepaald artikel wel moet plaatsen. Een blog over zelfdoding bijvoorbeeld is nu eenmaal geen leuk onderwerp. Maar als ik dan reacties erover krijg (geen negatieve), dan sterkt mij dat weer wel en geeft het moed om meer ‘twijfelposts’ te schrijven. En het helpt mij, uiteindelijk geeft het toch een goed gevoel.
Super herkenbaar! Ik herken je heel erg in de ‘ben ik wel leuk genoeg’ struggle. Toevallig kwam er bij mij ook een artikel over online. Fotograferen is vragen om een perfectionistische kijk. Máár, perfectie bestaat niet. Het moet ons allemaal ietsjes minder schelen. :)
Fijn om te lezen dit! Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk niet zo vaak last heb van onzekerheid over mijn blog (soms wel hoor ;) ). Ik denk dat dat ook komt doordat ik niet echt streef naar veel lezers. Het geeft niet als een post eens niet zo leuk is, die haal ik er gewoon weer af dan. Dat vind ik net het fijne, dat dat gewoon kan. Soms vraag ik me wel af of ik iets zal posten of niet en soms denk ik er totaal niet over na. En ja soms vind ik dingen achteraf niet zo heel goed gelukt, maar op zich is dat ook niet zo heel erg. Het is iets heel persoonlijk, we zijn ook maar mensen en over smaken valt niet te twisten :) sowieso kan je nooit iedereen blij maken dus het is veel belangrijker dat je zelf heel blij bent met wat je doet.
Irene onlangs geplaatst…Mijn weekend in foto’s.
Mooi geschreven! Ik ben niet vaak onzeker over mijn blog. Ik heb een lange tijd enkel foto’s met mijn iPhone gemaakt en zag prachtige foto’s bij andere bloggers voorbij komen en nog voelde ik me niet onzeker.
In mijn teksten zitten nog altijd regelmatig foutjes, dit kan mij soms wel onzeker maken.
In het begin was ik zeker onzeker, maar nu niet meer zo eigenlijk. Bloggen is juist dé manier om jezelf te zijn en te doen wat JIJ wilt.
Mooi beschreven! Ik had het heel erg. Dit omdat ik mezelf steeds vergeleek met andere bloggers. Dat doe ik niet meer. Mijn blog is inmiddels ook qua uiterlijk flink veranderd. Een stuk persoonlijker. Wel krijg ik de laatste tijd meer te maken met reacties waar ik dan niet zo goed raad mee weet. Dat maakt me nu wel wat onzeker.
De bloggers die het leukste zijn, vind ik de mensen die gewoon hun eigen ding doen en zelf bepalen waar ze over willen schrijven. Zoals jij! Een blog kan nog zulke prachtige foto’s hebben, maar als het verhaal niet leuk is, spreekt het mij nog steeds echt niet aan. Ook ik vind het wel lastig hoor, ik ben best onzeker over mijn foto’s en verhalen, gewoon omdat er zoveel bloggers zijn met zoveel volgers. Maar volgens mij is plezier hebben het belangrijkste! Malou x
Wat een heerlijk artikel, ik herken jouw heerlijke karakter hier zo in! Ik ben nog wel redelijk onzeker; ik ben natuurlijk nog niet zo lang bezig en ik heb het idee dat ik nu in zo’n fase ben dat ik “stil sta” dat mijn bezoekersaantallen heel erg verschillen en niet hoger komen dan het aantal wat ik nu zit. En heel eerlijk dat zijn er nog niet veel. Maar hey, ik schrijf omdat ik het leuk vind en ik vind het alleen maar leuk als er dan mensen op mijn blog komen om een kijkje te nemen en te lezen wat er in mijn leven zich afspeelt; dat ze dan een reactie achterlaten laat mijn hart een klein sprongetje maken. Die struggle met foto’s maken vind ik ook zoiets; ik zie zulke mooie flatlays en dan ben ik al blij als mijn foto;s mooi tot zijn recht komen op mijn marmeren zelf geimproviseerde ondergrond hahahaha!
Lekker doen waar we goed in zijn San <3
Rosita Elise onlangs geplaatst…Beauty | NuSkin AP24 Whitening toothpaste + liquid lipstick REVIEW
Ik heb geen blog maar kan soms wel onzeker zijn over andere zaken (bijvoorbeeld op het werk). Dit komt dan inderdaad door het vergelijken met anderen (mijn collega’s).
Ik vind jouw foto’s zeker niet mis dus blijf ze maar lekker gebruiken. En imperfectie is net een teken van menselijkheid dus goed dat je gewoon doet waar jij je goed bij voelt. Doe zo verder!
Juist goed om zoiets op papier te zetten! Ik ben ook vaak genoeg onzeker. Over mijn foto’s (daarom kies ik stiekem soms (regelmatig) voor stockfoto’s), maar ook over de onderwerpen waarover ik schrijf. Is het niet te negatief? Snappen mensen wat ik bedoel? Het is vast een onderdeel van het blogger zijn!
Johanne onlangs geplaatst…Het leven van een meisje (vrouw) met kleine angsten die almaar opbouwen (één woord: hinderlijk)
Ik kan soms erg onzeker zijn over mijn schrijfstijl en over de foto’s die ik maak. Ik merk dat ik me dan vooral ga vergelijken met ‘de grote blogs’. Een tijdje geleden heb ik me hier over heen gezeten en ben ik een blog begonnen. Ik merk dat ik het vooral leuk vind om foto’s te maken, stukjes te schrijven en gewoon bezig te zijn met mijn hobby’s. Ik denk dat dat misschien nog wel het allerbelangrijkste is; dat je er plezier in hebt.
Soms kan het megaverhelderend zijn om te vertellen waar je mee zit. Als ik echt een probleem heb, gooi ik het ook wel eens op mijn blog. Ook ik heb problemen met onzekerheid en perfectionisme, maar op mijn blog is dat gevoel veel minder en daarom vind ik bloggen zo leuk. Ik ben ook blij te horen dat ik niet de enige ben, want we kunnen elkaar zo verder helpen. Ik heb je blog niet heel vaak gelezen momenteel, maar ik vind van het artikel dat ik nu lees dat je een hele fijne schrijfstijl hebt :)
Nikita onlangs geplaatst…Hou het maar lekker normaal!
Mooi artikel is dit geworden. Ik ben zelf naast mijn perfectionisme niet onzeker over mijzelf en over mijn blog. Ik heb dit jaren geleden los gelaten, waardoor ik gelukkiger ben en zeker ben over alle dingen die ik graag (wil)bereiken.
Preach! *gooit handen in de lucht* Volgens mij is iedereen weleens onzeker. Ik probeer dat gevoel zo veel mogelijk los te laten, want uiteindelijk is het míjn blog. Fotograferen en schrijven over de dingen die ik fijn vind, is mijn hobby! Natuurlijk heb ik het geluk dat ik “maar” een hobbyblogger ben en ik mijn brood dankzij m’n fulltimebaan verdien. Ik hoef helemaal niemand te pleasen. :-) En uiteindelijk doe ik vast íéts goed, want ik zie mijn bezoekersaantallen stijgen. Ik mag alleen niet naar m’n oudere artikels kijken, want dan begin ik te huilen, haha!
Het enige dat voor mij nog steeds een dingetje is, is dat van de daken schreeuwen dat ik een blog heb. Dat maakt het zo persoonlijk. Ik mag er stiekem niet aan denken dat ik over m’n blog uitgehoord word op een familiefeest en iedereen op z’n smartphone gaat zitten lezen. Een goed voornemen voor 2018, haha!
Jessica J. onlangs geplaatst…Lush | Christingle Naked Body Conditioner